How to become a millionaire
Door: Riet
Blijf op de hoogte en volg Riet de Groote
21 Oktober 2015 | Madagascar, Ivato
Dinsdag 20 oktober
Na de overstap in Parijs komt naast ons aan het gangpad een lichtgekleurde vrouw zitten, die in rap Frans tegen Gerda begint te praten. Dat is iets te veel van het goede. Ze is vriendelijk en om niet onbeleefd te zijn, neem ik het gesprek even over. Ik vertel haar dat we uit Nederland komen en vraag haar of ze Madagascar kent.
"Mais je suis de Madagascar!", roept ze uit en voegt er aan toe dat we dat toch wel aan haar huidskleur kunnen zien. Niet dus; deze kleur hebben we thuis ook. Misschien denkt ze dat in Nederland alleen blanke mensen wonen.
Daarna vraagt ze of we met z'n tweeën reizen, waar we naar toe willen, of we een auto hebben en waar we vannacht slapen. Als ze hoort dat we geen auto hebben, gaat ze direct aan het mailen met een vriendin die auto's verhuurt en geeft ons het telefoonnummer. Gelukkig hebben we niet zo duidelijk gezegd, waar we overnachten, anders zou het me niet verbazen als er morgenochtend een auto met chauffeur voor komt rijden.
Het vliegveld:
Landing 23:20uur. 't Was warm in het vliegtuig. Na nog een kwartiertje zweten in het gangpad, wordt plots bij de staart een deur opengegooid. Massaal 180° draaien en daarna met z'n allen naar buiten in de file voor de achterdeur. De hal is veel te klein voor de hoeveelheid passagiers, die slingerend tussen de linten eerst halt moeten houden voor een gezondheidscontrole. Gele koorts en of je je wel goed voelt. Rondom hangen grote spandoeken m.b.t. preventie tegen polio en een 'Stop Ebola'-poster....hm....
Veel irritant gedrang, waarbij ik een Franse meneer heb verzocht om me met rust te laten. Die schurende buik tegen m'n rug werd ik zat.
Rijen, geen visum/wel visum, douane paspoort, politie paspoort, vingerafdrukken, bagage! Eindelijk. Hoewel....na de eerste rugzak duurde het zo lang voor de tweede kwam, dat de stress reeds de kop op stak. Daarna: hebben we echt niks aan te geven? Rugzakken open. Nadat er niet in is gekeken, gebaart een vrouw: doet u maar weer dicht. En voor we los mogen bij de uitgang nog één keer het paspoort dan.
Het papier met mijn naam erop hadden we al gezien. De man die het omhoog houdt, heet anders, maar ze noemen hem Nono. Het grapje met 'Yesyes' is een inkopper. Even verderop kunnen we geld wisselen. Goed kantoortje, goeie koers. 3500 ariary's voor 1 Euro. Als we de deur uit lopen, zijn we miljonairs.
Nono rijdt ons niet alleen naar Chez Anjaina, hij stuurt ook aan op een gesprek morgenochtend, waarbij hij ons op de kaart de bezienswaardigheden van het eiland zal laten zien. Dit alles geheel vrijblijvend uiteraard! Jaja. Intussen is hij van het asfalt afgeslagen op een rood blubberpad vol kuilen. Het heeft veel geregend deze middag. 't Is aardedonker en je zou je niet voor kunnen stellen dat je uit gaat komen bij een schappelijke overnachtingsplaats.
"Als hij nou z'n vriendjes heeft gewaarschuwd en ze staan hier ergens te wachten om ons het geld afhandig te maken", zeg ik tegen Ger, "dan zegt iedereen waarschijnlijk hoe kon je zo stom zijn?"
Achter de ijzeren poort worden we opgewacht door Zo, die een jonge vrouw blijkt te zijn. Gebreid mutsje op.
Het is kwart over 2. Met een Pastis voor mij en een grote bier voor Gerda, zoeken we onze kamer op. Nadat we met Zo hebben afgesproken dat we om 10 uur willen ontbijten. Dit heeft Nono gehoord en ik durf er 10.000 Ariary's om te verwedden dat hij morgenochtend om 10 uur het ijzeren hek door komt rijden.
De deur van de kamer kan op slot. Bonne nuit!
Na de overstap in Parijs komt naast ons aan het gangpad een lichtgekleurde vrouw zitten, die in rap Frans tegen Gerda begint te praten. Dat is iets te veel van het goede. Ze is vriendelijk en om niet onbeleefd te zijn, neem ik het gesprek even over. Ik vertel haar dat we uit Nederland komen en vraag haar of ze Madagascar kent.
"Mais je suis de Madagascar!", roept ze uit en voegt er aan toe dat we dat toch wel aan haar huidskleur kunnen zien. Niet dus; deze kleur hebben we thuis ook. Misschien denkt ze dat in Nederland alleen blanke mensen wonen.
Daarna vraagt ze of we met z'n tweeën reizen, waar we naar toe willen, of we een auto hebben en waar we vannacht slapen. Als ze hoort dat we geen auto hebben, gaat ze direct aan het mailen met een vriendin die auto's verhuurt en geeft ons het telefoonnummer. Gelukkig hebben we niet zo duidelijk gezegd, waar we overnachten, anders zou het me niet verbazen als er morgenochtend een auto met chauffeur voor komt rijden.
Het vliegveld:
Landing 23:20uur. 't Was warm in het vliegtuig. Na nog een kwartiertje zweten in het gangpad, wordt plots bij de staart een deur opengegooid. Massaal 180° draaien en daarna met z'n allen naar buiten in de file voor de achterdeur. De hal is veel te klein voor de hoeveelheid passagiers, die slingerend tussen de linten eerst halt moeten houden voor een gezondheidscontrole. Gele koorts en of je je wel goed voelt. Rondom hangen grote spandoeken m.b.t. preventie tegen polio en een 'Stop Ebola'-poster....hm....
Veel irritant gedrang, waarbij ik een Franse meneer heb verzocht om me met rust te laten. Die schurende buik tegen m'n rug werd ik zat.
Rijen, geen visum/wel visum, douane paspoort, politie paspoort, vingerafdrukken, bagage! Eindelijk. Hoewel....na de eerste rugzak duurde het zo lang voor de tweede kwam, dat de stress reeds de kop op stak. Daarna: hebben we echt niks aan te geven? Rugzakken open. Nadat er niet in is gekeken, gebaart een vrouw: doet u maar weer dicht. En voor we los mogen bij de uitgang nog één keer het paspoort dan.
Het papier met mijn naam erop hadden we al gezien. De man die het omhoog houdt, heet anders, maar ze noemen hem Nono. Het grapje met 'Yesyes' is een inkopper. Even verderop kunnen we geld wisselen. Goed kantoortje, goeie koers. 3500 ariary's voor 1 Euro. Als we de deur uit lopen, zijn we miljonairs.
Nono rijdt ons niet alleen naar Chez Anjaina, hij stuurt ook aan op een gesprek morgenochtend, waarbij hij ons op de kaart de bezienswaardigheden van het eiland zal laten zien. Dit alles geheel vrijblijvend uiteraard! Jaja. Intussen is hij van het asfalt afgeslagen op een rood blubberpad vol kuilen. Het heeft veel geregend deze middag. 't Is aardedonker en je zou je niet voor kunnen stellen dat je uit gaat komen bij een schappelijke overnachtingsplaats.
"Als hij nou z'n vriendjes heeft gewaarschuwd en ze staan hier ergens te wachten om ons het geld afhandig te maken", zeg ik tegen Ger, "dan zegt iedereen waarschijnlijk hoe kon je zo stom zijn?"
Achter de ijzeren poort worden we opgewacht door Zo, die een jonge vrouw blijkt te zijn. Gebreid mutsje op.
Het is kwart over 2. Met een Pastis voor mij en een grote bier voor Gerda, zoeken we onze kamer op. Nadat we met Zo hebben afgesproken dat we om 10 uur willen ontbijten. Dit heeft Nono gehoord en ik durf er 10.000 Ariary's om te verwedden dat hij morgenochtend om 10 uur het ijzeren hek door komt rijden.
De deur van de kamer kan op slot. Bonne nuit!
-
21 Oktober 2015 - 18:04
Yvonne:
Wat een lange en enerverende dag, maar nu kan de pret beginnen. Veel plezier! Mooie foto's. Leuk dat Kuifje er ook is. -
21 Oktober 2015 - 20:51
Corien:
Beste Riet en Gerda, wat fijn dat jullie met bagage en nieuwe vrienden veilig aangekomen zijn! Hadden jullie geen bewijs van de griep prik zodat jullie resistent zijn tegen alle poster virussen? Ach, met een pastis en bier voor het slapen was je mogelijke besmetting zo weg. Ben benieuwd naar het landschap en jullie reis. Lekker slapen en fijne vakantie. -
21 Oktober 2015 - 22:12
Maddie:
Het is voor jullie inmiddels al weer een dag later. Ik ga er vanuit dat jullie Nono op adequate wijze op afstand hebben weten te houden. Gerda zal trouwens wel lekker opknappen van jouw opbeurende praatjes, Riet :) Niets zo fijn voor het slapen gaan als een leuke overvallersanekdote.
Hier alles rustig. Weinig vuurwerk in de straat :) Wij gaan vrijdag het staartstuk verder perfectioneren, als we het helemaal onder de knie hebben mogen jullie nog een keer. Toedeloe! -
21 Oktober 2015 - 22:16
Kees:
Kees vraagt wat de vogel van de dag is? -
21 Oktober 2015 - 23:44
Marja:
Voor Kees,
Dat zie je toch zo op de foto! Boeing!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
