In de roes van TaxiBrousse
Door: Riet
Blijf op de hoogte en volg Riet de Groote
25 Oktober 2015 | Madagascar, Antsirabe
Donderdag 22 oktober
Recht tegenover ons staat een vrij grote school, zal wel een openbare zijn. Verder stikt het van de particuliere scholen. Als we uit het raam kijken, zien we kinderen en als we buiten zijn, is dat samen met rijen kinderen. Omdat ze het blijkbaar leuk vinden om ons gedag te zeggen, lopen we "bonjourend" over straat.
Het is heerlijk om hier even bij te komen van alle hectiek. We blijven nog een nacht en gaan ons vandaag oriënteren op een TaxiBrousse-rit voor morgen. Je schijnt ook te kunnen reserveren.
Maar eerst even de andere kant op, richting het dode station. Het kan ons niet verlaten en uitgestorven genoeg zijn. Dat de spoorwegen overleden zijn, is volgens de man in de TaxiBrousse van gisteren te wijten aan de privatisering ervan.
De enige levende wezens bij het verlaten station zijn kippen met kuikens, die tussen de rails scharrelen en een man, die een graantapijt heeft gemaakt op het perron om de korrels te laten drogen. Gevolg: met een lange stok doet hij niet anders dan de kippen van het graan weghouden. Als hij ze aan de ene kant heeft verjaagd, dan komt er aan de andere kant weer een clubje aanlopen. Het zijn magere, gespierde kippen, die hoog op de poten staan. Ik hoop voor de man dat het graan vóór de nacht droog is.
Voor we de heuvel op lopen om een kerkje van dichtbij te zien, kopen we nog 2 vieze koffie, die met een emaille beker uit een grote pan wordt geschept (!). Twee rare koekjes erbij voor de somma van 8000 A's.....denken we. Voor ons normaal: ruim 2 Euro. Bij betaling blijkt het 800 A's te zijn. We kunnen niet eens uitrekenen hoe weinig dat is. Weer eens wat anders dan overvraagd worden.
Tegen onze verwachting is het kerkje open....en het mag direct weer dicht. Niks aan, behalve dan dat het goed is om te weten, dat we dit soort gebedshuizen voortaan aan ons voorbij kunnen laten gaan.
Tijd om een halve slag te draaien en het TaxiBrousse station op te zoeken. Wat verder weg dan we dachten, maar er is genoeg te zien. Jeu de boule-spelers, straten met zzp-ers, die ons gelukkig niet aanklampen. Wat opvalt zijn de alu-winkels. Van auto-onderdelen wordt het aluminium verwijderd, gesmolten en daarna tot allerlei producten verwerkt.
Aangekomen bij het station, blijken ook hier geen kantoortjes te zijn van de verschillende maatschappijen. Ik word daar een beetje nerveus van omdat we nog geen idee hebben van de normale tarieven. Het is echt 'oorlog', zo agressief wordt er met ons omgegaan.
Een chauffeur, die we vertellen waar we naar toe willen, schrijft een 'offerte' op een briefje van 800.000A's. Komt neer op ruim € 200,-. Is 't ie nou helemaal gek!
Wat is wijsheid. Even bij de naastgelegen kapsalon naar binnen. Daar hebben ze vast geen aandelen in de TaxiBrousse business. We leggen kort de situatie uit en vragen aan de bazin of ze een idee heeft van de normale tarieven. Precies weet ze het niet, maar het moet in elk geval minder dan € 10,- zijn.
Bij een hotel, waar Ger een klein soort autobus heeft zien staan, gaan we ook aan de praat.
"Want misschien rijden die ook wel elke dag met gasten naar het Zuiden", zegt Ger, "en is er soms een plaatsje over". Nee zo werkt het niet. Volgens deze mensen moeten we om in 1 dag een lange afstand af te leggen terug naar de hoofdstad, daar één of andere speciale bus nemen.... We geven het niet veel kans en teruggaan, daar hebben we allebei een hekel aan.
Thuis, bij ons hotel, is er een nieuwe ster aan het firmament. Leuke vent, spreekt goed Engels en is de hartelijkheid zelve. Hij informeert ons over de gangbare tarieven TaxiBrousse, waaruit blijkt dat we ook gisteren weer teveel hebben betaald. Kan niet anders; het moeten nl. bedragen zijn, waarvan je denkt 'die kunnen de gewone mensen hier ook betalen'.
Wat later op de avond maakt de bazin nog een praatje met ons en merkt ongevraagd op dat toeristen worden afgezet.
Vóór de borrel nog even een rijstveldenrondje, kijken of we wat vogels zien.
We zijn het asfalt nog niet af of twee felblauwe ijsvogels gaan vlak voor ons op een tak zitten. Vogel van de dag! Daarna zien we een roodborsttapuit lookalike, groepje spannende vogeltjes, grijzige kop (volgens Ger soort heggemuskop), zwart op de borst met een extra zwarte stip daar weer onder. Tot slot stijgt er uit de rijst een type ral op. Blauwe bovenkant, ook de vleugels en oranje poten. Wie het weet, mag het zeggen! Gerda kan niet zoeken; geen WiFi.
Lekker in de namiddagzon op het terras, drankje erbij en voor het eerst een nachtwaker op het erf. Niks meer aan doen.
Menu van de dag: rösti (!) met een lokaal worstje, tomatensalade.
Wat verder opviel: terwijl de levende kippen op het dak van de taxibusjes worden gehesen, staan verkoopsters beneden gebraden kip te verkopen aan de passagiers.
Recht tegenover ons staat een vrij grote school, zal wel een openbare zijn. Verder stikt het van de particuliere scholen. Als we uit het raam kijken, zien we kinderen en als we buiten zijn, is dat samen met rijen kinderen. Omdat ze het blijkbaar leuk vinden om ons gedag te zeggen, lopen we "bonjourend" over straat.
Het is heerlijk om hier even bij te komen van alle hectiek. We blijven nog een nacht en gaan ons vandaag oriënteren op een TaxiBrousse-rit voor morgen. Je schijnt ook te kunnen reserveren.
Maar eerst even de andere kant op, richting het dode station. Het kan ons niet verlaten en uitgestorven genoeg zijn. Dat de spoorwegen overleden zijn, is volgens de man in de TaxiBrousse van gisteren te wijten aan de privatisering ervan.
De enige levende wezens bij het verlaten station zijn kippen met kuikens, die tussen de rails scharrelen en een man, die een graantapijt heeft gemaakt op het perron om de korrels te laten drogen. Gevolg: met een lange stok doet hij niet anders dan de kippen van het graan weghouden. Als hij ze aan de ene kant heeft verjaagd, dan komt er aan de andere kant weer een clubje aanlopen. Het zijn magere, gespierde kippen, die hoog op de poten staan. Ik hoop voor de man dat het graan vóór de nacht droog is.
Voor we de heuvel op lopen om een kerkje van dichtbij te zien, kopen we nog 2 vieze koffie, die met een emaille beker uit een grote pan wordt geschept (!). Twee rare koekjes erbij voor de somma van 8000 A's.....denken we. Voor ons normaal: ruim 2 Euro. Bij betaling blijkt het 800 A's te zijn. We kunnen niet eens uitrekenen hoe weinig dat is. Weer eens wat anders dan overvraagd worden.
Tegen onze verwachting is het kerkje open....en het mag direct weer dicht. Niks aan, behalve dan dat het goed is om te weten, dat we dit soort gebedshuizen voortaan aan ons voorbij kunnen laten gaan.
Tijd om een halve slag te draaien en het TaxiBrousse station op te zoeken. Wat verder weg dan we dachten, maar er is genoeg te zien. Jeu de boule-spelers, straten met zzp-ers, die ons gelukkig niet aanklampen. Wat opvalt zijn de alu-winkels. Van auto-onderdelen wordt het aluminium verwijderd, gesmolten en daarna tot allerlei producten verwerkt.
Aangekomen bij het station, blijken ook hier geen kantoortjes te zijn van de verschillende maatschappijen. Ik word daar een beetje nerveus van omdat we nog geen idee hebben van de normale tarieven. Het is echt 'oorlog', zo agressief wordt er met ons omgegaan.
Een chauffeur, die we vertellen waar we naar toe willen, schrijft een 'offerte' op een briefje van 800.000A's. Komt neer op ruim € 200,-. Is 't ie nou helemaal gek!
Wat is wijsheid. Even bij de naastgelegen kapsalon naar binnen. Daar hebben ze vast geen aandelen in de TaxiBrousse business. We leggen kort de situatie uit en vragen aan de bazin of ze een idee heeft van de normale tarieven. Precies weet ze het niet, maar het moet in elk geval minder dan € 10,- zijn.
Bij een hotel, waar Ger een klein soort autobus heeft zien staan, gaan we ook aan de praat.
"Want misschien rijden die ook wel elke dag met gasten naar het Zuiden", zegt Ger, "en is er soms een plaatsje over". Nee zo werkt het niet. Volgens deze mensen moeten we om in 1 dag een lange afstand af te leggen terug naar de hoofdstad, daar één of andere speciale bus nemen.... We geven het niet veel kans en teruggaan, daar hebben we allebei een hekel aan.
Thuis, bij ons hotel, is er een nieuwe ster aan het firmament. Leuke vent, spreekt goed Engels en is de hartelijkheid zelve. Hij informeert ons over de gangbare tarieven TaxiBrousse, waaruit blijkt dat we ook gisteren weer teveel hebben betaald. Kan niet anders; het moeten nl. bedragen zijn, waarvan je denkt 'die kunnen de gewone mensen hier ook betalen'.
Wat later op de avond maakt de bazin nog een praatje met ons en merkt ongevraagd op dat toeristen worden afgezet.
Vóór de borrel nog even een rijstveldenrondje, kijken of we wat vogels zien.
We zijn het asfalt nog niet af of twee felblauwe ijsvogels gaan vlak voor ons op een tak zitten. Vogel van de dag! Daarna zien we een roodborsttapuit lookalike, groepje spannende vogeltjes, grijzige kop (volgens Ger soort heggemuskop), zwart op de borst met een extra zwarte stip daar weer onder. Tot slot stijgt er uit de rijst een type ral op. Blauwe bovenkant, ook de vleugels en oranje poten. Wie het weet, mag het zeggen! Gerda kan niet zoeken; geen WiFi.
Lekker in de namiddagzon op het terras, drankje erbij en voor het eerst een nachtwaker op het erf. Niks meer aan doen.
Menu van de dag: rösti (!) met een lokaal worstje, tomatensalade.
Wat verder opviel: terwijl de levende kippen op het dak van de taxibusjes worden gehesen, staan verkoopsters beneden gebraden kip te verkopen aan de passagiers.
-
25 Oktober 2015 - 17:19
Marcel:
Lieverds wAt een prachtig verslag weer! Mochten jullie ooit terug komen...... Moeten elkaar snel zien hoor! -
25 Oktober 2015 - 18:42
Maddie:
Sorry Riet, maar was dat echt een levend varken achter op die fiets??? -
26 Oktober 2015 - 01:09
Ruud:
Wilde eerst schrijven dat ik geen beest kon ontdekken op de foto met die fietsende man, het leek mij eerst op een bundel vodden met een kleerhanger aan het eind, totdat ik Maddie's text las en nog eens goed keek. Kan me voorstellen dat het beest erg ongemakkelijk op de bagage drager lag. Was het echt nog levend? Die kleerhanger bleek z'n staart te zijn! Ha, ha.
Wat die stroom school kinderen betreft, dat zie ik bij mijn kleindochter's high school ook, alleen zijn de kinderen allemaal in school uniform met rugzak in plaats van school tas. De school ligt op een heuvel en de kinderen lopen keurig netjes naar het station of school bussen die onderaan de heuvel geparkeerd zijn. Kinderen komen niet op de fiets omdat ze meestal te ver weg wonen. -
26 Oktober 2015 - 08:11
:
Dat is puur genieten daar en laissez faire, doorgaan zou ik zeggen! Bon route! Mooie foto's!! -
26 Oktober 2015 - 15:52
Janjop:
hallo meidens.
wat een toestand met dat varken!!!
leuke hotel,nostalgies uiterlijk .
is het er erg warm?
doeiiiiiiii
janjop -
27 Oktober 2015 - 19:04
Gerrit:
Hahaha, die kippen zijn erg lachwekkend met hun eigenwijze koppen boven het net.
Dit is jouw tweede foto van een varken op de fiets: in Vietnam maakte je ook zo'n foto maar toen 'zat' het varken rechtop gesjord.
Groet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
