Beetje koloniaal.....

Maandag 26 oktober

Tja, daar zit je dan ineens. Volledig afgezonderd van de gewone wereld. Er komt geen 'normaal' vervoermiddel, taxi o.i.d. het erf van dit hotel op, zelfs niet op het pad er naar toe. Nog sterker, de taxi-brousse mag niet eens stoppen op de doorgaande weg bij de afslag naar het hotel om passagiers in- of uit te laden.

Als je geen excursie boekt, dan ga je wandelen in de omgeving. Mooie rotspartijen en ook genoeg groen voor de prachtige vogels. Ger is helemaal gelukkig en ik geniet mee. Dat wordt veel opzoekwerk. Er zijn ook aardig wat vlinders, met name één hele grote met een soort dubbel lijf en gespikkelde vleugels. Op het eerste gezicht denk je dat het een vogeltje is. Hij blijft jammer genoeg altijd op afstand.
Een eindje verderop is nog een klein park met vakantiehuizen: Le Jardin du Roi, inclusief buitenzwembad.
Na de wandeling cola drinken in het hotel en als Gerda gaat zwemmen, blijf ik blog schrijven. Verder lezen, kaart bekijken, mail.... Hoe maak je daar een spannend verhaal van? Het meest hilarische tot nu toe is dat, toen Ger te water ging, er twee geiten uit het zwembad kwamen drinken. Hoe leuk kan het zijn?
En er breekt een hevig onweer los met harde wind, stortregen en van die knetterende blikseminslagen, waar je wel even van schrikt.

Voor we aan tafel gaan, moet ik wat ophalen uit onze kamer, waar ik stuit op een flinke kakkerlak op de badkamermuur. Uitgerekend hier, terwijl we in al die goedkopere hotels geen last hadden. Eerst de klamboes naar beneden, het spijt me voor de klamboe-service, die nog niet langs is geweest.
Nou meen ik me te herinneren dat je nooit moet proberen om een kakkerlak dood te slaan, toch doe ik het. Wat is zwaar genoeg? De metalen asbak misschien. Mede doordat de muur niet glad is, mislukt het volkomen. Wat is dat beest snel! In no time zit ie ergens in een donkere hoek. Deur dicht en naar de receptie.
"Excuse me, do you have a special team to fight the cockroaches?" probeer ik op een beetje grappige manier. Je wil ook niet direct zo stressig overkomen.
Ik geloof niet dat ze echt amused zijn, maar in no time is er een jongen met een spuitbus. Gerda gaat de klus met hem klaren.
"Was zo gebeurd", zegt ze. "Ik lichtte bij met m'n koplampje, hij spoot hem onder het vergif, sloeg hem daarna dood en toen hup door de wc gespoeld".

Intussen is er een vrij grote groep nieuwe gasten aangekomen, die iets spreken wat op Spaans lijkt. Ger denkt dat het een vogelaarsgroep is en overweegt om te vragen of ze mee kan met een eventuele excursie. Later ziet ze daar van af; een combinatie van de grootte van de groep en de types die er deel van uitmaken, zegt ze.

Dan is het tijd voor het menu van de dag: witte tonijn. Bestaat dat eigenlijk wel vragen we ons af.
Vogel van de dag (intussen opgezocht): breedbekscharrelaar. Een schoonheid.

We zagen veel meer: o.a. een soort koekoek, met een ander geluid. Gierzwaluwen, heel kleine honingzuiger (of kolibri?), hoogglanzende, blauwe kop met naar beneden gebogen snavel. En de overal aanwezige zwarte wouwen. De eerste kameleon!
Daarnaast horen we geluiden, die we niet kennen. O.a. een soort hol klinkend 'gelach' dat qua toonhoogte hoog begint en dan omlaag gaat. Zal ook wel een vogel zijn.

Wat verder opvalt: de rekeningen van het eten moeten we goed controleren. In die van deze avond zaten behoorlijk grote vergissingen.

Morgen 6 uur op en vóór het ontbijt wandelen, zegt Ger. Ze heeft gelijk; om 11 uur is het eigenlijk al te warm.