Zee Zon Luz - 7 dec.

Het is eindelijk warm en de eerste keer dat we tafel en stoelen buiten zetten, weer eens wat anders dan de bloemen. Kijk je kan heel goed in zo’n bus leven, maar de leefruimte is beperkt. Gedachtenloos dingen doen, zoals opstaan, gaan zitten en/of iets pakken, is er niet bij. Altijd eerst nadenken en kijken of je niet ergens op gaat zitten, iets om gaat stoten of je kop, in het licht van de ander gaat staan enz. Ook nooit twee dingen tegelijk willen doen, altijd 1 voor 1 en vooral alles heel rustig doen, met weloverwogen bewegingen. Ook altijd op elkaar wachten, als de een met iets bezig is dan wacht jij geduldig tot zij klaar is, stelt dan de controlevraag “ben jij nu klaar?” en vervolgens ben je zelf aan de beurt. Bij het koken is het helemaal opletten geblazen en wel dat je alles wat je nodig denkt te hebben in 1 keer uit de (koel)kast haalt. Is het proces eenmaal in gang gezet dan is alle beschikbare ruimte nl. bezet, het koelkastdeksel, de vloer, de bank. Ben je iets vergeten dan moet, weer heel rustig want anders gaat er iets mis (zie boven), de betreffende plek worden ontruimd en daarna weer volgezet. Maar genoeg daarover, we hebben toevallig wel 2 verdiepingen en een vide. Welbeschouwd is het één grote vide! En om op het begin terug te komen, mooi weer maakt de leefruimte aanmerkelijk groter. Op de camping staat ook nog een Duitse auto, zeg maar overlander. Man, man wat een kar. We hebben even een praatje gemaakt met het paar dat er mee reist. De cabine is van een legervoertuig en dat is geplaatst op een Man-onderstel. Hij heeft die hele klus zelf geklaard in 9 maanden, zo vertelt hij. Ach ja, in diezelfde tijd….. Voorts de halve dag op het strand rondgehangen, heerlijk. De golven zijn nog net zo zachtgroen als we ze ons herinnerden. Eind van de middag naar Vejer de la F. voor boodschappen en wifi. Winkels dicht….onbegrijpelijk, en wifi…moeilijk. Een receptioniste van een hotel gaf ons stiekem, want mocht niet van haar baas, het wachtwoord, zodat we wel wat snel, onze mail hebben kunnen bekijken. Terug bij El Palmar, bleken winkels open..toch nog wat te eten en te drinken! We kopen aleen maar Tempranillo als rode wijn en Verdejo als witte. Druiven die vooral in Spanje worden verbouwd en waarvan wij de wijn heerlijk vinden! In Nederland niet overal te krijgen. Menu: Roerbak rundergehakt met fijngesneden prei, knoflook, verse gember (!) sojasaus en citroensap. Rijst en roerbak rode paprikareepjes. En je gelooft het niet…vogel van de camping: robotap! Niet te verwarren met roborap.We hopen dat 3 verslagen jullie niet te veel wordt, maar we lagen wat achter...