De wraak van de koekenpan
Door: Riet
Blijf op de hoogte en volg Riet de Groote
03 Februari 2015 | Frankrijk, Châtel
Maandag 2 februari
Het heeft vannacht niet gesneeuwd en ook bij het opstaan is het droog.
Zorgen dat we boven komen, ok, alleen wat doen we met de handrem en wel/niet garage? Toch even de NKC bellen, hoewel..... Wat zou je zelf aanraden als je bij de s.o.s.-telefoon zat? Natuurlijk zeggen ze dat het verstandig zou zijn om er even naar te laten kijken; winter, bergen etc. We nemen het voor kennisgeving aan.
De beslissing wel/niet sneeuwkettingen is ook lastig. Hoewel we de weg vanuit ons appartement niet kunnen zien, weten we dat het een twijfelgeval is.
Hoe dan ook, we gaan in elk geval even proefrijden met de auto in de bijna lege parkeergarage.
"Ik wil weten of er geen wielen blokkeren en even remmen om te kijken en horen wat er gebeurt", zegt Ger.
Dat doen we en alles werkt normaal. Zelfs de handrem die ik, macht der gewoonte, toch ineens aantrek!
"Ik leg in elk geval de sneeuwkettingen er om", zegt Ger, "we moeten ook nog boodschappen doen en dat wordt allemaal veel te gecompliceerd met die skibus".
Dat is zo, één van de lijnen rijdt naar de InterMarche, maar niet rechtstreeks vanaf ons appartement. Dat wordt overstappen en wachten, terwijl het 2 km. hier vandaan is.
Als we buiten komen, is de lucht een beetje opgeklaard en de weg kan nog wel een sneeuwketting hebben. Bij de afslag naar de supermarkt wordt dat anders. Zo ver we kunnen kijken, is de weg schoon en ineens word ik 'wakker':
"Hé Ger...waar zijn we nou mee bezig? Zo te zien is het helder op de berg en we kunnen zo met de auto naar de liften rijden! Die boodschappen komen wel na het skiën"!
Ook Gerda stond blijkbaar in de verkeerde modus. In elk geval keren we direct om, halen de skispullen op en zijn in no time op weg naar Pre les Joux. Dat is een kilometer of 5 rijden, maar als je daar opstapt, ben je al direct een eindje het skigebied in. En mocht het vanmiddag weer dikke sneeuw worden, dan hebben we die pistes alvast gehad!
Minpuntje is dat de wegen echt schoon zijn! Balen is dat! Met zo'n 30 km./uur, zijn we blij met elke streep sneeuw op de weg! We hopen bijna dat bij het naar huis rijden alles weer ondergesneeuwd zal zijn. Gelukkig zijn de laatste 500 meter wel riskant en oh,oh,oh, wat hebben we hier een veilig gevoel! Daar moet toch over nagedacht zijn, ik bedoel; je maakt 4,5 km. schoon en dan zet je je shovel aan de kant. Tja...Bob den Uyl wist het al: Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam.
Maar jongens, wat een feest! We hebben zicht, de sneeuw is goed, hoewel er vanwege de hevige sneeuwval tot nu toe geen pistes zijn geprepareerd. Het is nog wisselvallig; soms staan we ineens in de snijdende wind met jachtsneeuw, en even later is het rustig met bijna zon. We gaan naar ons favoriete tentje L'Abricotine om een warme chocolat te drinken en van daar uit nemen we de 'Mosette' een lange lift die ons rechtstreeks naar de Zwitserse grens brengt. Intussen zijn de wolken aan het zakken en het zicht wordt er niet beter op. Wat niet verhindert dat we een paar geweldige vergezichten hebben daar boven.
Het wintersportgevoel is volop aanwezig! Af en toe is het nog wat afzien, maar de laatste piste terug naar de auto, maakt veel goed. De Rochassons, een brede 'startbaan', niet steil, waarop je denkt: "Eigenlijk kan ik best goed skiën"! Alles wat soms op een heftige helling niet goed genoeg lukt, gaat hier vanzelf.
Dik tevreden lopen we de supermarkt binnen, dat wil zeggen...Gerda dan. We worden geconfronteerd met een skischoenverbod. Ik heb mijn schoenen vanochtend in het skihok laten staan. Terug naar de auto en op de plastic campingklompjes van Gerda de winkel in.
Ja jongens en meisjes, wintersport doet een ferme aanslag op het karakter van de deelnemers.
Eenmaal thuis en omgekleed, trekt Ger de vaatwasser open om die uit te ruimen.
"Hè..? Hoe kan dat nou"!?
"Wat bedoel je?"
"Die pan is niet schoon!"
Met een vieze koekenpan in haar hand kijkt ze me aan alsof ik daar persoonlijk verantwoordelijk voor ben.
"Verdomme...hier snap ik niks van! Ik weet zeker dat ik dat ding vanochtend heb aangezet. Ik zei nog tegen je dat ik het zo'n heerlijk stil machien vind!"
"Ja, dat zei je".
"En hij staat aan, het lampje brandt! Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel hier aan. En die pan heb jij straks nodig bij het koken natuurlijk!! Nou, die was ik dan wel met de hand af! Dit is echt de wraak van de koekenpan!!"
Hier barst ik in lachen uit. Te meer als ze er aan toevoegt:
"We hebben toch nog wel schone wijnglazen?"
"Ja".
"Oh...dan is het niet zo erg!"
Ik kom niet meer bij en zeg haar dat ze mij de titel heeft verschaft voor het blog van vandaag.
Achtergrondinformatie: We hebben een slepend, doch ongevaarlijk meningsverschil over het in de vaatwasser zetten van pannen met een anti-aanbaklaag. Ik gooi het niet zover weg dat in vaatwastabletten stofjes zitten die die laag aantasten en daarom was ik zulke pannen altijd met de hand af. Is bovendien zo gebeurd, echt vuil zijn ze nooit. Gerda accepteert dat, maar zou ze zelf in de vaatwasser zetten.
Dus vroeg ze me gisteravond of ik het goed vond dat die pan in de vaatwasser ging. Geen probleem, kijk...laat ik duidelijk zijn: dit is niet MIJN anti-aanbakpan!
En hoe het kwam? Bij deze vaatwasser is het knopje 'aan' niet voldoende, je moet daarna ook nog op 'start' drukken. En omdat ze haar bril niet op had......
En omdat er geen vogels van de dag zijn, leg ik al sinds gisteren vette randjes van de jambon op de leuning van het balkon. Geen vogel die er belangstelling voor heeft; ondankbare honden!
PS: De iPad neem ik niet mee de piste op, dus ik ga nu de tekst op het blog zetten via de iPad en de foto's via de laptop.....als dat allemaal lukt!
-
03 Februari 2015 - 22:13
Marja:
Toch wel een sprookje hoor, zo'n uitzicht, ook zonder wraakvogel. Die lijkt sprekend op een walgvogel, wist je dat?
Liefs vanuit Amsterdam -
04 Februari 2015 - 07:56
Maddie:
Ik vond skivakantie vroeger altijd enorm tobben. Dat is niet veranderd begrip ik. -
04 Februari 2015 - 07:57
Maddie:
Hey, dat is raar, ik had een veel langer verhaal! Waar is dat gebleven? -
04 Februari 2015 - 09:03
Maddie:
Anyway, wat ik dus wou zeggen is dat ik vooral heel erg uitkijk naar de blogjes van de volgende vakantie :) Overigens zit ik qua koekenpan in het team Riet, voor die wijn loop ik meteen over naar team Gerda! Veel plezier nog en doen jullie voorzichtig? Geen blessures hoor, dat loopt niet lekker aan de Noordpool ..... -
04 Februari 2015 - 10:03
Carry Coppes:
Over koekenpannen in vaatwassers heb ik geen uitgesproken mening. Over busjes en handremmen wel. Afblijven van die handrem. Het hoeft niet hard te vriezen Riet; -1 en wat vochtige lucht is voldoende om kabel muurvast te krijgen. Zet hem gewoon in de versnelling, meer dan voldoende! -
04 Februari 2015 - 10:42
:
Schitterend, jullie hebben genoten op de latten. Enne......geen antiaanbak pan en zeker nooit in de machien. -
04 Februari 2015 - 10:43
:
Oh ja.....wijn is medicijn voor alles, ook voor aanbakpannen -
04 Februari 2015 - 17:40
Janjop:
HA DIE MEIDENS,
WIJ HEBBEN AL EVEN IN DE ZON OP HET BALKON GEZETEN
TUSSEN 2 SNEEUWBUIEN DOOR LEKKER PEH.
WIJ DRINKEN WIJN DESNOODS UIT EEN KOPPIE
NET ALS DIE NON HAAR JENEVER...
DOEI
JANJOP
PS EERSTE VERSNELLING,DAT WEET TOCH EEN KIND? -
06 Februari 2015 - 06:45
Ruud:
Ben net thuis genomen van bijna 3 weken Tasmania naar een heet Melbourne. 33 graden vandaag. Groot verschil met jullie. Er Komt nog wat voor kijken als je lekker wilt skien. Admire jullie wel om hoe je daarmee om gaat.
Ik doe mijn pannen met de hand. De rest gaat in het machine. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
