Les Chalets d'Angèle - terugblik

Vrijdag de dertiende

Gerda zei mij tijdens ons verblijf in Châtel met enige regelmaat dat ik nog eens duidelijk moest zeggen hoe knus ons appartement wel was. Bij deze:
"Wij hadden een heel prettig appartement."
Bovendien bevonden zich nog ergens een zwembad en wellnessfaciliteiten. Daarom hadden we de badpakken meegenomen; beter mee dan om verlegen. Gerda is één keer gaan kijken of het bad er werkelijk was ... "ja". Dat was fijn, want toen hoefde ik niet meer. Ik haat zwembaden.
Dat is niet altijd zo geweest. In het dorp waar ik opgroeide, was het 12 km. fietsen naar het dichtstbijzijnde zwembad. Ik herinner mij dat ik dat zonder tegenzin deed, zelfs al mocht je niet onbeperkt zwemmen. Er waren meisjes- en jongensuren. Het was een buitenbad, dus al een stuk aangenamer dan een binnenbad.
Het zwemmen zelf had ik daar niet geleerd. Voor de lessen moest ik zo'n 6 km. fietsen om mij daarna in het troebele kanaal van Sluis naar Brugge te storten. In mijn herinnering was het water groen. Op de oever waren een paar kleedhokjes neergezet en met houten vlonders werd een vierkant stuk water geclaimd voor de lessen. Zwembandjes of kurken waren er niet. Zolang je niet kon drijven, moest je aan de hengel: een stok met een band er aan, die om je middel sloot.
Toen er te veel ratten kwamen, werd het 'zwembad' gesloten. Gelukkig had ik toen net mijn diploma.
Wanneer precies mijn aversie is ontstaan, weet ik niet. Maar als ik aan een binnenzwembad denk dan ruik ik die smerige chloorstank en voel hoe de klammigheid me omhult. En dan heb ik het nog niet eens over het schelle geschreeuw van kinderen en het geluid van 'bommetjes'.

Dit terzijde: we hadden een heerlijk appartement. Ons hoor je niet mopperen, hoewel er geen handleiding voor de tv was, zodat je niet wist hoeveel zenders er waren. Eindeloos doorknippen dus en je afvragen of er misschien nog een Nederlandse zender langs zou komen. Nee.
Prima kookplaat ook, zag er hetzelfde uit als de onze. Net voor we omkwamen van de honger, begrepen we de werking van het geheel. Geen gebruiksaanwijzing.

Het appartement op zich echter was prima, niks op aan te merken. Goed, het duurde even voor we de werking van de verlichting volledig door hadden. Een staande schemerlamp met voetschakelaar aan en de stekker in het stopcontact, zou het moeten doen. Na diepgaand empirisch onderzoek ontdekken we een stuk of 3 'loze' lichtknoppen op de muren. Elk daarvan blijkt een paar lampen onder zijn/haar beheer te hebben. Bij wijze van extra managementlaag. Dus de voetschakelaar van die schemerlamp werkte pas als de corresponderende lichtknop op de muur aan was. Zelfde met de lampjes boven het aanrecht.
De verlichting boven de kookplaat was helaas overleden.

Blijft dat we in een leuk appartement zaten.... 4 sterren.
Wat me opvalt, is dat de verhouding tussen het aantal sterren en het gewicht van de badlakens vaak recht evenredig is. Hoe meer sterren hoe zwaarder (en soms ook groter) de baddoeken. Soms is het echt erg.... die dingen zijn dan zo zwaar dat je ze nog net kan optillen, maar niet of nauwelijks hanteren. Ken je dat? Gelukkig krijg je er ook altijd een kleinere maat handdoek bij, die je dan in dit soort noodgevallen kan gebruiken.
En nu we toch in de badkamer zijn aangeland: de föhn. In dit geval hing hij links van me aan de muur. Zwaar apparaat, misschien deed hij mee in de recht evenredigheid. Dat gewicht echter is bij de föhn niet het ergste. Hoewel, hoe zwaarder het apparaat, hoe lastiger het is om het aan/uitknopje tijdens het gebruik constant ingedrukt te houden. Het echte venijn zit hem in het snoer. Dat is te kort, te dik en spiraalvormig. De linkerkant (in dit geval) van je hoofd valt nog wel aardig te föhnen, maar de rechterkant kan je gerust vergeten. Het snoer geeft niet genoeg mee en dat gecombineerd met het knopje...! Ok, je kan je omdraaien en met je rechterkant naar het apparaat gaan staan. Alleen... dan sta je weer met je rug naar de spiegel.
Dikwijls denk ik:
"Zouden die managers wel eens in hun eigen accommodatie hebben gelogeerd?"
Of dat zou helpen? Vast wel iets.
Veel beter idee: Gerda en ik offeren ons op en fungeren als testpanel. Minimaal 3 nachten.