Bijna in de boot (genomen)
Door: Riet
Blijf op de hoogte en volg Riet de Groote
07 November 2015 | Madagascar, Anakao
Zondag 1 november
Gerda denkt dat de muziek vannacht tot een uur of half 3 doorging. 't Kwam van één van de lokale strandtenten.
Ook Dario houdt van een mopje. Zo gauw hij 's ochtends vanuit zijn woonvertrek de trap is afgedaald, die uitkomt in het restaurant, gaat de muziek aan. Alles jaren 70/80. 't Kan slechter, maar ook minder.
Intussen hebben we zijn ogen gezien, prachtig lila opgemaakt en zonder trui werd ons duidelijk dat de kruisheuvel niet in het teken van Venus staat, maar in dat van Mars. Goed, daar zijn we uit.
Verder zijn we heel blij dat we niet meer tegen de potloden aankijken (zie foto van gisteren). Ger zei: "t Lijkt wel of we op de BSO zitten en de juffrouw zo de kleurplaten komt uitdelen".
Het ontbijt, 4 plakjes stokbrood van de BBQ met jam en thee heeft een slechte prijs/kwaliteitverhouding. En Orange ligt eruit; niet bellen, geen WiFi.
Ook ons waterkraantje in de badkamer ligt eruit. Maar als de waterdrager het vat op het dak weer heeft gevuld, is dat zo verholpen. Goedemorgen!!!!
Verder wordt het één van die dagen.... Strandwandeling, waarbij je goed moet uitkijken dat je niet in de stront stapt, schelpen, kom je bij me eten, wil je in mijn boot, wil je kralen kopen. Na het dorp wordt het strand stiller, mede omdat daar een resort is. Ook de zware buien die er hangen, houden zich rustig.
Bij de lunch zien we dat er wat nieuwe gasten zijn. Een Italiaans stel, waar Dario constant mee in gesprek is en zij, tot vervelens toe, om elk woord van hem lacht. Een man alleen, d.w.z. hij en zijn Mac zijn onafscheidelijk en twee Franse vrienden. Eén van hen schrijft op het schoolbord:
'Hugo has his birthday, free beer for everyone'. Leuk gebaar en felicitaties van alle kanten.
't Is heerlijk blog schrijven in onze opkamer, terwijl Ger het strand weer even controleert.
Op borreltijd blijken de Oostenrijkers, die bij Lalandako Lodge uit de boot stapten, in het restaurant aan de rum te zitten.
We raken aan de praat en blijken aardig wat overeenkomsten te hebben wat betreft het hoe en waarom van reizen. En dat we in hetzelfde jaar in Oman waren, is een verrassend toeval.
Voor morgen hebben ze een trip met een pirogue besproken naar het eilandje Nosy Ve, drie kilometer uit de kust. Een van dé uitjes die hier worden aangeboden. Het kon niet uitblijven; we gaan mee. Zij gaan op weg naar hun lodge en wij op zoek naar visser Philippe om de zaak te regelen.
Iedereen kent iedereen in het dorp, dus vragen we op het strand naar Philippe, die morgen een vaartje heeft naar het eiland. Geen probleem, iemand brengt ons wel even naar hem toe. We schudden handen en vragen of hij Philippe is en of het klopt dat hij morgen met de Oostenrijkers naar Nosy Ve vaart. Klopt en voor 90.000 kunnen we mee.
Intussen is ergens achter ons een opstootje ontstaan onder een stel vissers. De Oostenrijkers, die nog in de buurt liepen, staan er bij en Gerda is er intussen ook naar toe gelopen. Middelpunt is de échte Philippe, die des duivels is dat die vent, waar ik mee sta te praten de boel aan het belazeren is. Hij heeft gelijk. Ik laat de bedrieger alleen en voor de helft van diens prijs, stappen we morgen in bij een volledig gekalmeerde en sympathieke Philippe. Never a dull moment en 't is al zo warm.
Thuis wacht de ravioli, gevuld met kreeft op ons. Voor we de deur uitliepen, zei onze schat Dario dat hij dat laat maken vanavond en of we interesse hebben. Jazeker! Ff vergeten te vragen wat het kost, maar ach, kreeften zijn hier gewoon.
't Is een vrij kleine portie, met tomatensaus er overheen. Het smaakt niet slecht, alleen niet naar kreeft. Prijs/kwaliteitverhouding.....hmmmm. Menu van de dag dus.
Vogel van de dag: stern in de vlucht. Het type mogen jullie zelf invullen.
Nog even over dat geschijt op het strand. Je kan denken 'ach, die mensen hebben geen stromend water en geen WC'. Okay.
Het deed me denken aan Mali. Toen we daar de eerste keer doorheen reden met gids Ibrahim, kwamen we op een avond in het donker aan bij een dorpje. Beter gezegd, een stuk of 10 lemen hutten in een grote leegte. We hadden zeker al een half uur gereden zonder enig teken van leven om ons heen. Er werd voor ons gekookt op een houtvuur.
Behalve de bewoners, was er een grote kudde geiten. Je zou denken, die schijten ook overal, waar zouden de mensen zich druk over maken.
Zelfs hier was een lemen ronde muur gemaakt, die de nodige privacy gaf. Daarbinnen was een diep gat gegraven, afgedekt met planken. Gat erin, deksel erop.
Hoe is het mogelijk dat hier niemand zo'n initiatief neemt?
Gerda denkt dat de muziek vannacht tot een uur of half 3 doorging. 't Kwam van één van de lokale strandtenten.
Ook Dario houdt van een mopje. Zo gauw hij 's ochtends vanuit zijn woonvertrek de trap is afgedaald, die uitkomt in het restaurant, gaat de muziek aan. Alles jaren 70/80. 't Kan slechter, maar ook minder.
Intussen hebben we zijn ogen gezien, prachtig lila opgemaakt en zonder trui werd ons duidelijk dat de kruisheuvel niet in het teken van Venus staat, maar in dat van Mars. Goed, daar zijn we uit.
Verder zijn we heel blij dat we niet meer tegen de potloden aankijken (zie foto van gisteren). Ger zei: "t Lijkt wel of we op de BSO zitten en de juffrouw zo de kleurplaten komt uitdelen".
Het ontbijt, 4 plakjes stokbrood van de BBQ met jam en thee heeft een slechte prijs/kwaliteitverhouding. En Orange ligt eruit; niet bellen, geen WiFi.
Ook ons waterkraantje in de badkamer ligt eruit. Maar als de waterdrager het vat op het dak weer heeft gevuld, is dat zo verholpen. Goedemorgen!!!!
Verder wordt het één van die dagen.... Strandwandeling, waarbij je goed moet uitkijken dat je niet in de stront stapt, schelpen, kom je bij me eten, wil je in mijn boot, wil je kralen kopen. Na het dorp wordt het strand stiller, mede omdat daar een resort is. Ook de zware buien die er hangen, houden zich rustig.
Bij de lunch zien we dat er wat nieuwe gasten zijn. Een Italiaans stel, waar Dario constant mee in gesprek is en zij, tot vervelens toe, om elk woord van hem lacht. Een man alleen, d.w.z. hij en zijn Mac zijn onafscheidelijk en twee Franse vrienden. Eén van hen schrijft op het schoolbord:
'Hugo has his birthday, free beer for everyone'. Leuk gebaar en felicitaties van alle kanten.
't Is heerlijk blog schrijven in onze opkamer, terwijl Ger het strand weer even controleert.
Op borreltijd blijken de Oostenrijkers, die bij Lalandako Lodge uit de boot stapten, in het restaurant aan de rum te zitten.
We raken aan de praat en blijken aardig wat overeenkomsten te hebben wat betreft het hoe en waarom van reizen. En dat we in hetzelfde jaar in Oman waren, is een verrassend toeval.
Voor morgen hebben ze een trip met een pirogue besproken naar het eilandje Nosy Ve, drie kilometer uit de kust. Een van dé uitjes die hier worden aangeboden. Het kon niet uitblijven; we gaan mee. Zij gaan op weg naar hun lodge en wij op zoek naar visser Philippe om de zaak te regelen.
Iedereen kent iedereen in het dorp, dus vragen we op het strand naar Philippe, die morgen een vaartje heeft naar het eiland. Geen probleem, iemand brengt ons wel even naar hem toe. We schudden handen en vragen of hij Philippe is en of het klopt dat hij morgen met de Oostenrijkers naar Nosy Ve vaart. Klopt en voor 90.000 kunnen we mee.
Intussen is ergens achter ons een opstootje ontstaan onder een stel vissers. De Oostenrijkers, die nog in de buurt liepen, staan er bij en Gerda is er intussen ook naar toe gelopen. Middelpunt is de échte Philippe, die des duivels is dat die vent, waar ik mee sta te praten de boel aan het belazeren is. Hij heeft gelijk. Ik laat de bedrieger alleen en voor de helft van diens prijs, stappen we morgen in bij een volledig gekalmeerde en sympathieke Philippe. Never a dull moment en 't is al zo warm.
Thuis wacht de ravioli, gevuld met kreeft op ons. Voor we de deur uitliepen, zei onze schat Dario dat hij dat laat maken vanavond en of we interesse hebben. Jazeker! Ff vergeten te vragen wat het kost, maar ach, kreeften zijn hier gewoon.
't Is een vrij kleine portie, met tomatensaus er overheen. Het smaakt niet slecht, alleen niet naar kreeft. Prijs/kwaliteitverhouding.....hmmmm. Menu van de dag dus.
Vogel van de dag: stern in de vlucht. Het type mogen jullie zelf invullen.
Nog even over dat geschijt op het strand. Je kan denken 'ach, die mensen hebben geen stromend water en geen WC'. Okay.
Het deed me denken aan Mali. Toen we daar de eerste keer doorheen reden met gids Ibrahim, kwamen we op een avond in het donker aan bij een dorpje. Beter gezegd, een stuk of 10 lemen hutten in een grote leegte. We hadden zeker al een half uur gereden zonder enig teken van leven om ons heen. Er werd voor ons gekookt op een houtvuur.
Behalve de bewoners, was er een grote kudde geiten. Je zou denken, die schijten ook overal, waar zouden de mensen zich druk over maken.
Zelfs hier was een lemen ronde muur gemaakt, die de nodige privacy gaf. Daarbinnen was een diep gat gegraven, afgedekt met planken. Gat erin, deksel erop.
Hoe is het mogelijk dat hier niemand zo'n initiatief neemt?
-
07 November 2015 - 10:03
:
Ben blij dat je de kruisheuvel nu hebt kunnen observeren, is dat raadsel ook weer opgelost. Tja...en die schijters, een doodzonde op zo'n schitterend strand. Ik merk wel nu dat de gemoederen wat bedaard zijn bij jullie...alles went.....behalve.......een Dario. Ben nu al weer benieuwd naar dat eiland, zoon leuk dat we allen meemogen...... -
07 November 2015 - 10:42
Gerard:
Een kruisheuvel in het teken van Mars/Venus.... Hoe verzin je het -
07 November 2015 - 12:14
Ruud:
Had nog nooit van de uitdrukking '' kruisheuvel' gehoord, (je zal er maar last van hebben) dus dat is nu ook opgelost. xx -
07 November 2015 - 12:14
Ruud:
Had nog nooit van de uitdrukking '' kruisheuvel' gehoord, (je zal er maar last van hebben) dus dat is nu ook opgelost. xx -
09 November 2015 - 16:37
Anne:
Iedere keer wanneer ik je verslag lees met jullie belevenissen stijgt mijn achting hoe
Jullie dit allemaal ondergaan en beleven waarvan ik tussen de regels door lees met veel
Plezier......poep of geen poep! Je begrijpt dat ik mij af en toe afvraag wat is wijsheid....
Thuis blijven of jullie achterna gaan. Antwoord THUIS BLIJVEN. Groot respect!!!!! Liefs anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
