Naschrift

Woensdag 5 mei en verder.. Wat doe je op een tropisch eiland als je niet de hele dag op het strand wil liggen? Een scooter huren of twee. Want het enige wat leuk is aan motorrijden, is zelf motorrijden. ’t Waren zware dagen voor de verhuurjongen, die zei dat ie bang was. De meeste wegen zijn onverhard, rood, vol kuilen, stof en modder al naar gelang het weer. Als er auto’s langskomen staan we vaak met de handen voor ons gezicht stil tot de wolk gruis is weggetrokken. Dag 1 de zuidelijke helft en dag 2 naar ’t Noorden. Mooie stranden, maar buiten de resorts met veel troep, wel met exotische huisjes onder de palmen er langs en mooie schelpen en koraal er op. Mooie zee, maar zonder branding en heel warm, wel prachtig van kleur met leuke vissersboten er op. Mooie jungle, maar ondoordringbaar, wel met prachtige vogelgeluiden er in. En als er vlak voor ons een grote roofvogel opvliegt en weer wat verder een aap de weg oversteekt dan zijn dat toch momenten van een hoog niksmeeraandoengehalte. Resorts zijn er eigenlijk alleen aan de Westkust en ze zijn kleinschalig. Van toeristische vervuiling is niet echt sprake. Maar de brede asfaltwegen die in aanleg zijn, zijn vast niet bedoeld om de plaatselijke bevolking te faciliteren. Verder wat klein leed; door een gebrekkig kaartje en weinig richtingborden nogal eens verkeerd rijden, ontzettende jeuk onder je helm, dreigende slip in de rode modder, dus voet aan de grond en schoen vol, muggebulten die hebben afgesproken dat ze allemaal tegelijk gaan jeuken, insecten die in je gezicht knallen. Zo wordt het vrijdagmiddag kwart over 2 als twee propellers ons optillen om de eerste etappe naar Amsterdam af te leggen. Wij hebben genoten van jullie reacties, maar jullie weer live ontmoeten, heeft ook z’n voordelen. En om de reis voor nu kort samen te vatten: Viet nam en Viet gaf.